නිල් කොළ රතු අකුණු ගහන ආකාසෙක
අපි උන්නේ තැන් තැන්වල
අසංඛ්‍ය වූ වර්ණ පිරුණු දේදුන්නක
දේදුන්න එකින් එක වර්ණ දිය වී හැලේ
චිතක මත රැඳි රැඳී කමටහන් වී දැවේ
ස්ථිරයි! මරණය වරණයක් නම් නො වේ
ඒ වුනත් නො වැටහෙන යමක් ඇස් අග කැවේ
තර්ක ප්‍රතිතර්ක ලඹ දුන් රණබිමක වරුණේ
සර්ව සුබ සිහින පිරි උපහාස කඳු මුදුනේ
පෙරමඟට තරු හෙව්ව සමනළුන් අතිනේ
අවි නෙවෙයි මධු බඳුන් විතරමයි ගැටුණේ
සම්මා සංකල්ප ශ්‍රද්ධා දේශපාලන අතුරේ
උත්ප්‍රාස මැදත් යම් දෙයක් ඉතිරි ව ඉතිරේ
නිම්නාද දුන් නො දුන් මිත්‍ර බන්ධන අතරේ
මිනිස්කම තිබුණේ දිලෙමින් දෙඇස් ඇතුළේ
ඇහිපියන් නො හොල්ලා හදේ වැස්සක් මැවේ
සිහිනයක් සිහි නැති ව තවත් සිහිනෙක ගිලේ
ප්‍රශ්වාස ප්‍රෙහෙළිකා නො විසඳෙන ඒ පැයේ
සකියනේ නො වැටහෙන යමක් ඇස් අග කැවේ
එකින් එක එළි නිවී එකින් එක තරු මියේ
අතින් අත අත හැරී යන විටදි හද දැවේ
එතැන් සිට අවසාන පැයට යන මග දිගේ
කඳුළකට වඩා බර යමක් ඇස් අග කැවේ
~ කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්
RN
