එහි දී බුදුන් ගිහියන් හමුවේ භික්ෂු චර්යාවන් පායන සඳකට උපමා කොට තිබේ.ඒ මෙලෙසිනි. “මහණෙනි,ගිහියන්ගේ නිවාස වලට යන විට සඳක් මෙන් යා යුතු වෙයි. ඔවුන් ගෙන් කය ඉවත් කරගෙනම , ඔවුන්ගෙන් සිත ඉවත් කරගෙනම යා යුතු වෙයි..
දායකයන් හා කුළුපගකම් ශේෂ කොට තබා නොගෙන.නිරතුරුවම ආගන්තුක වෙසින්ම යා යුතු වෙයි.යම් පුරුෂයෙකු ඉවුරු කඩා වැටුණු ලිඳක් සමීපයට හෝ භයානක කඳු ප්‍රපාතයක් සමීපයට හෝ ඉවුරු සිඳී ගිය නදියක් සමීපයට ගොස් කය ඈත් කරගෙනම ඒ වෙතට එබී බලන්නේ යම් සේ ද.
ඔබ ද ගිහියන්ගේ නිවෙස් වලට යන විට පිළිපැදිය යුත්තේ ඒ ආකාරයටම ය” බුදුහු පැහැදිලිවම වදාරති.ඒ අනුව ගිහි සමාජය හා පවත්වන සකල විධ ඇලීම් ගැටීම් භික්ෂුන්ට සපුරා තහනම් කොට තිබේ.