රෂිකා හෙන්නායක මැයි 19, කොළඹ LNW :
තරුණ කාශ්මීර වැසියන් “තුවක්කු”, “නිදහස” යන පච්ච ඉවත් කරන්නේ ඇයි?
වසර ගණනාවක් තිස්සේ මෙම පච්ච කොටා ගැනීම ඉන්දියානු රජයට එරෙහි විරෝධතාවයක් සංකේතවත් කළේය. දැන් වන විට, ගැඹුරු වන මර්දනයක් සහ වර්ධනය වන පරීක්ෂාවක් පිළිබඳ බිය මධ්‍යයේ දහස් ගණනක් ඒවා මකා දමමින් සිටිති.
කලක් ඉන්දියාවේ පාලනයට එරෙහි කැරැල්ලේ නිර්භීත සංකේතයක් වූ “අසාදි” (උර්දු භාෂාවෙන් නිදහස) යන වචනය, ලේසර් කිරණයේ පහරින් සෙමෙන් අතුරුදහන් වේ. කලක් විරෝධතාවයේ සලකුණක් වූ දෙය ඔවුන්‍ට තවදුරටත් රැගෙන යාමට අවශ්‍ය නොවන බරක් බවට පත්ව ඇත.
වරක් ආඩම්බරයෙන් පැළඳ සිටි පච්ච දැන් කලාපය පුරා නිහඬව සහ ඝෝෂාවකින් තොරව වැඩි වැඩියෙන් ඉවත් කරනු පෙනී යයි. පච්ච ඉවත් කිරීමේ ප්‍රවණතාවක් දැනටමත් ක්‍රියාත්මක වෙමින් පැවතුනද, 1947 දී ස්වාධීන ජාතීන් ලෙස නැගී සිටීමෙන් පසු කාශ්මීරය සම්බන්ධයෙන් යුද්ධ තුනක් කර ඇති ඉන්දියාව සහ පාකිස්තානය, පසුගිය මාසයේ ඉන්දීය පරිපාලනය යටතේ පවතින කාශ්මීරයේ පහල්ගම් නම් දර්ශනීය නිවාඩු නිකේතනයේ පුද්ගලයින් 26 දෙනෙකු ඝාතනය වීමෙන් පසු තවත් යුද්ධයක අද්දරට පැමිණීමත් සමඟ මෙම හදිසි අවශ්‍යතාවය තවත් ගැඹුරු වී ඇති බව පෙනේ.
1989 දී ඉන්දීය පාර්ශවයෙන් ඇති වූ සන්නද්ධ කැරැල්ලකට ඉස්ලාමාබාද් සහාය දුන් බවට නව දිල්ලිය චෝදනා කරයි. කාශ්මීරයේ බෙදුම්වාදී ව්‍යාපාරයට සදාචාරාත්මක රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සහයෝගයක් පමණක් ලබා දෙන බව පකිස්ථානය එම චෝදනාව ප්‍රතික්ෂේප කරයි.
පහල්ගම් ප්‍රහාරයෙන් සති දෙකකට පසු, මැයි 7 වන දින ඉන්දියාව, පකිස්ථානය සහ පකිස්ථාන පරිපාලනය යටතේ පවතින කාශ්මීරය තුළ “ත්‍රස්ත කඳවුරු” ලෙස හැඳින්වූ ස්ථානයට අලුයම ඩ්‍රෝන සහ මිසයිල ප්‍රහාර එල්ල කළේය.
ඒ අනුව, 1971 යුද්ධයෙන් පසු ඔවුන්ගේ වඩාත් පුළුල් දේශසීමා මිසයිල ප්‍රහාර මෙයයි. ඊළඟ දින තුන තුළ, දකුණු ආසියානු න්‍යෂ්ටික බලවතුන් අතර වෙඩි හුවමාරුවක් සිදු වූ විට, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් මැයි 10 වන දින ඔවුන් අතර සටන් විරාමයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන තෙක් ලෝකය හුස්ම හිර කරගෙන සිටියේය.
කෙසේ වෙතත්, ඉන්දීය පරිපාලනය යටතේ පවතින කාශ්මීරයේ සාමය තවමත් බිඳෙනසුලු වන අතර, ඉන්දීය හමුදා විසින් සිදු කරන ලද මර්දනයකින් කලාපය භීතියෙන් ග්‍රහණය කරගෙන ඇත.
පහල්ගම් ප්‍රහාරයෙන් පසු සැක සහිත කැරලිකරුවන්ගේ නිවාස විනාශ කර ඇති අතර, අනෙක් අය වටලා ඇති අතර, 1,500 කට වැඩි පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති අතර, බොහෝ දෙනෙක් වැළැක්වීමේ රඳවා තබා ගැනීමේ නීති යටතේ සිටිති.
මේ හේතුන් මත බොහෝ කාශ්මීර තරුණයින් පවසන්නේ ‘ඒක දැනෙන්නේ අපේ සමට’ යනුවෙනි.
මෙතරම් නොසන්සුන් වාතාවරණයක් තුළ, තමන් නිරාවරණය වී ඇති බවත් – වඩාත් පෞද්ගලික ප්‍රකාශන ආකාරවලදී පවා පරීක්ෂාවට ලක් වීමේ අවදානම වැඩි බවත්ය. එබැවින් මෙලෙසින් පච්ච සියල්ල මකාදමමින් සිටින බව කාශ්මීර වැසියන් පවසයි.
