ලංකාවේ පාසල් වල ළමුන්ට ලබා දෙන්නේ බටහිර දැනුම් පද්ධතියකි.. මෙහිදී උක්ත බටහිර දැනුම් පද්ධතිය එය විකාශනය වූ සංස්කෘතියෙන් ගලවා එය මෙහි පවතින පරණ දේශීය සංස්කෘතියක් තුල පැලකිරීමට යාම තුළ සිදුවන්නේ විකෘතියකි..
ඇත්තටම අපට දියුණු ලෝකය සමඟ බද්දවීමට බැරි ප්‍රධානම බාදකය වන්නේත් මේ “අපේ කම” කියන බොරු මාන්නයෙන් සියල්ල වැසීමට යාමයි..
පාසල්වල ඇති තූර්‍යවාදක කන්ඩායම් යනු බටහිර සංස්කෘතියෙන් පැමිණි අභ්‍යාසයකි.. එය මිල්ටරි ආකෘතියකයක කොටසක් වන බැවින් තූර්‍ය්වාදක කන්ඩායම් වල නිල ඇඳුම සකස්වී ඇත්තේ කඩිසරව යා හැකි ඇඳුමකිනි…මෙහිදී සියල්ල අපේ කමට හැරවීමට ගොස් තූර්‍යවාදක කන්ඩායම් වලට ළමාසාරි ඇන්දවීම කෙතරම් ප්‍රායෝගිකද..?
දියුණු දැනුම් පද්දතියක් හෝ වේවා දියුණු සංස්කෘතියක් හෝ වේවා ලෝකේ කොහෙන් ආවත් ඒක දියුණු නම් ඇඹරෙන්නෙ නැතිව ඒකට අනුගත වෙන්න පුළුවන් නම් අන්න ඒක තමා ඊළඟ සියවසට යෑමේ පළමු පියවර වෙන්නේ…
මේ පෝස්ටරයට අනුව පාසලට මවට ඇඳගෙන යාමට ඔවුන් යෝජනා කරන වස්ත්‍රය වන්නේ ගැහැණියගේ ඊනියා හැදියාව පෙන්වන සිරුරේ ඇස්වටය දක්වා එතුනු ඔසරියයි..
දරුවාට ආදර්ශය, අභිමානය සපයන්න යැයි කියන්නේ ඒ තුලිනි..
කාර්වල යටින් දෙහිගෙඩි, මිරිස් කරල් එල්ලන් යන බටහිර දැනුම ගත් ඉංජිනේරුවන්, දොස්තරවරු රටේ බිහිවන්නේ මේ සන්දර්භය තුල විය යුතුය….
~ ප්‍රියශාන්ත රාජපක්ෂ
RN
