සටහන – විශේෂ වාර්තාකරුවෙකු විසිනි.
මාර්තු 17, කොළඹ (LNW): උත්තරීතර කවුන්සිලයේ සාමාජික සහ රාස් අල් කයිමාහි පාලක අතිගරු ෂෙයික් සවුද් බින් සක්ර් අල් කාසිමි විසින් මෑතකදී පවත්වන ලද ඉෆ්තාර් භෝජන සංග්‍රහය සඳහා ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයින් දෙදෙනෙකු වන එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලයේ කටයුතු භාර තක්ෂිලා ආර්නෝල්ඩා සහ ඩුබායි සහ උතුරු එමිරේට්ස් සඳහා ශ්‍රී ලංකා කොන්සල් ජෙනරාල් ඇලෙක්සි ගුණසේකර යන අයවලුන් ඊට සහභාගී විය.
කෙසේ වෙතත් රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික ගෞරවය සහ සංස්කෘතික හුවමාරුවන් වලින් හෙබි මොහොතක් විය යුතුව තිබූ එම අවස්ථාව, දේශීය සිරිත් විරිත් පිළිපැදීමට අපොහොසත් වීම හේතුවෙන් ජාතියක් වශයෙන් ජාත්‍යන්තරයේ කීර්ති නාමය පළුදු කිරීමේ පැහැදිලි උදාහරණයක් බවට පත් විය.
මෙම සිදුවීම 2025 මාර්තු 13 වන දින සිදු වූ අතර, එය ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයින්ට එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යය සමඟ සබඳතා තවදුරටත් ශක්තිමත් කිරීමට ලැබුණු මහත් අවස්ථාවකි.
මෙහි දී විශේෂයෙන් අවධානය යොමු වූ සිදුවීමක් වූයේ ගුණසේකරයන් විසින්, එහි සිටි ප්‍රබලතමයා සමඟ කළ සංවාදයකදී ඔහුට ඇඟිල්ල දිගු කරනු දක්නට ලැබීමයි. මෙය ඉස්ලාමීය ආචාර ධර්ම සෘජුවම උල්ලංඝනය කිරීමකි. එහි සඳහන් වන පරිදි, තවකෙකුට ගෞරවය ඇති කරවන පරිදි සුදුසු අත් චලනයන් හරහා ප්‍රකාශ කළ යුතු ය.
මෙම සිදුවීම ගෞරවය කෙළෙසීමක් ලෙස පෙනී ගියා පමණක් නොව, බොහෝ ඉස්ලාමීය සංස්කෘතීන් තුළ එය අපහාසාත්මක දෙයක් ලෙස සැලකේ. මෙම අවස්ථාවන්හිදී, සරල අත් අභින හුවමාරුවන් ප්‍රමාණවත් වීමම යෝග්‍ය කරුණකි.
ගුණසේකරගේ වැරදි අත් පැටලිලි පමණක් නොව උත්සවයේදී ආර්නෝල්ඩාගේ ඇඳුමේ ගැටලුව එය තවත් උග්‍ර අතකට හැරවීය. ශ්‍රී ලංකාවේ නියෝජිතවරියක් ලෙස ඇය සාරියක් ඇඳ සිටියාය. එය ශ්‍රී ලාංකික සංස්කෘතික උරුමයේ සංකේතයක් වීම එක අතකින් කැපය. සාරිය ශ්‍රී ලාංකික කාන්තාවන්ගේ සුන්දරත්වය සහ සම්ප්‍රදාය මූර්තිමත් කරන ඇඳුමක් බවට කිසිදු සැකයක් නැතත්, ජාතික ඇඳුමට වඩා ශරීරය ආවරණය කිරීමේ දේශීය ඉස්ලාමීය සිරිත් අනුගමනය නොකර එය ඇඳීමට ආර්නෝල්ඩා ගත් තීරණය එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ සිරිත් විරිත්වලට එක එල්ලේම අගෞරවයක් ගෙන දෙන්නට විය.
ඉස්ලාමීය සම්ප්‍රදායේ, විශේෂයෙන් ඉෆ්තාර් භෝජන සංග්‍රහයක් වැනි විධිමත් සිදුවීම් අතරතුර, කාන්තාවන් ඔවුන් විසින් නියම කර ඇති නීතිරීතිවලට ගරු කළහැකි ඇඳුම් ආයිත්තම් හැදීම අපේක්ෂා කරන කරුණකි. මෙයට ශරීරය සම්පූර්ණයෙන්ම ආවරණය වන පරිදි ඇඳුම් හැඳිය යුතු අතර, මුස්ලිම් බහුතර රටවල එවැනි උත්සවවලට සහභාගී වන විදේශීය සම්භාවනීය අමුත්තන් පවා නිරීක්ෂණය කළ යුතුම අංගයකි.
මෙම මූලික සංස්කෘතික පිළිවෙත් වලට ගරු කිරීමට අපොහොසත් වීමෙන්, ආර්නෝල්ඩාගේ ඇඳුම ගැන කතාව හුදෙක් ඇයට ආවේණික වූ පෞද්ගලික තේරීමක් පමණක් නොව එය ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍ය තන්ත්‍රයම යටපත් කළ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික වරදක් විය.
විශේෂයෙන් එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යය වැනි රටක රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයින් සමඟ, හොඳ හිත ගොඩනඟා ගැනීමට ඔවුන්ගේ සංස්කෘතීන් පිළිබඳ අවබෝධයක් මෙන්ම දේශීය සිරිත් විරිත් පිළිබඳව පූර්ණ දැනුමක් සහ ඒ සඳහා වූ ගෞරවයක් තිබීම ඉතා වැදගත් කරුණකි.
එය සත්කාරක ජාතියට ගරු කිරීමේ ක්‍රියාවක් පමණක් නොව, ඵලදායී රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකභාවයක් සඳහා වූ මූලික අවශ්‍යතාවයකි.
එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යය සහ ශ්‍රී ලංකාව අතර සබඳතාවලට ඉස්ලාමීය ජාතියේ පැවැත්ම ඉතා වැදගත් වන අතර, ගුණසේකරයන් රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික රාමුව තුළ සහ ඉන් පිටත ඔහු ඉටු කරන කාර්යභාරය සම්පූර්ණයෙන්ම නොසලකා හරිමින් කටයුතු කළ අවස්ථාවක් ලෙස මෙය පෙනී යන ලදී. පෞද්ගලික කීර්තිය සඳහා මෝඩ ආඩම්බරයක් පැළඳ සිටින ඔහු, ඔහුගේ පෞද්ගලික සමාජ මාධ්‍ය ගිණුම්වල කතෝලික වටිනාකමක් ඇති මතවාද ප්‍රචාරය කරන ආකාරයට අන්‍යෝන්‍ය ආගමික විශ්වාසයන් අගය කරන කතෝලිකයෙකු වීමට කැපවී සිටියේ නම් ඔහු කළ කී දෑ ගෙදර බත් හැලිය ඉඳෙනකන් විතරක් වන්න තිබුණි. මෙවැනි දෑ මඟින් ඔහුගේ නොසැලකිල්ල ජාතීන් දෙක අතර ඓතිහාසික සබඳතා පිරිහීමේ මූලාරම්භය බවට පත්වීමට සියල්ල සකස් කර තිබේ.
වවුලාගේ ගෙදර ගියානම් වවුලා විඳියට ඉන්න ඕනි යන ආප්තෝපදේශය මෙවැනි සිදුවීමක දී ඔලුවට එන කාරණාවකි. ඔහුගේ පෞද්ගලික ජීවිතය අපට අදාල නැත. ඔහු කුමන ආගමක් ඇඳහියත් අපට අදාල නැත. නමුත් ආගමික වශයෙන් සියලු ආගම් වලට ලැඳියාවක් ඇති කතෝලිකයෙක් වශයෙන් ලෝකයාට පෙන්වන්න තනන ඔහු මීට වටා ඉස්ලාමීය ආගමටත් ගරු කරමින් ඔවුන්ගෙන් එකෙක් යන හැඟීම ඔවුනට දැනෙන්නට ඉඩ හැරිය යුතුය. සහයෝගිතා සහසම්බන්ධතා ගොඩනැගෙන්නේ අන්න එතනින් ය.
මෙම සිදුවීම් සැලකිල්ලට ගනිමින්, නොදැනුවත්කම හෝ අහංකාරය නිසා විදේශීය සිරිත් විරිත් සහ ආචාර ධර්ම නොසලකා හරින රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයින් පත් කිරීම පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකා රජය අවධානය යොමු කළ යුතු කාලය එළැඹ තිබේ.
රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකභාවය යනු නිල සංවාද සහ සාකච්ඡා වලට වඩා වැඩි යමක් වන අතර, එය ජනතාවට, ඔවුන්ගේ සංස්කෘතියට සහ ඔවුන්ගේ වටිනාකම් වලට ගරු කිරීම ගැනත් මොළෙන් සිතා කටයුතු කළ යුතුය.
විදේශයන්හි සිටින තම නියෝජිතයින් සංස්කෘතිකත්වය ආරක්ෂා කිරීමත්, තැනට සුදුසු විදියට ඇණේ ගැසීමේ මනා බුද්ධියකින් සන්නද්ධ බව සහතික කිරීම සහ ගෞරවය හුදෙක් දේශපාලන අවශ්‍යතාවයක් නොව සදාචාරාත්මක බැඳීමක් බව ඔවුන්ට මතක් කර දීම ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ඇස් හැර බැලිය යුතු කරුණකි.
විදේශ කටයුතු අමාත්‍ය ගරු විජිත හේරත් තුමනි, ඔබට භාරයි ඉතුරු ටික!
