Tag: කවි
Browse our exclusive articles!
සියවස් එකහමාරකට ඉස්සර ….
වැහි අන්දකාරේලීස්තර අස්සෙනුත් එබෙද්දීපාලුවක් අරක්ගන්නවා හිතටවටඅවට අඳුරපතුරන මාර ගහසිහිකරන්නෙම දෙනිපිටියෙ නුගරුක
මෙහෙම වැහි හීගතුවකඉසබෙලා නුඹ හිටියා නම්කල්පනාබර ඇස්වලින්අනන්තය දිහා බලාගෙන ඉන්නවද ?
දුම් සරැලි නංවන කෝපි...
ඉන්න සහ මම ….
හේන් කරවිල වැලළා රිකිලි ලා නැගෙයිසිට වූ දින ඉන්න
හීලෑ කර ගතිමි ඒ වැලනගින්නට මා ඉන්න දිගඋදෑසනකම සැමගොස් බලමි එයනැගෙන්නේදැයි ඉන්න දිග
නැගෙන විට නව රිකිල්ලක්සොයන්නෙමි...
රටකින් එහා ඉගිළී ….
ඇසෙන මායිමේ අවන්හලකඅද මධු සාදයකිවීදුරු හැපෙනහඬ සිනාසෙන හඬදෙසවන රැව් දෙන රැයකි
මිල්ටන් ජෝතිපාල ප්රියා කඩුගන්නාව නැගඑහා වත්තේ නතරවූ සෙයකිඑකක් පසුව එකක් උන් දැන්අසා පුරුදු විරහ...
ඇහැළ ඇමතුමකට ඇහැරෙමි
කකුළක් කැඩුණුමේසෙකකවියක් ලියනමොහොතකඔබ කතා කර කියයි“එපා ඔය අකුරුකැත කර ගන්න”
හැඟීම් පවා ඇද වුණදැනීම් විහඟ තටු වුණසිතීම් වලට හැකි වෙදදෙපයින් හිට ගන්න..
බත් කූරෙකුටහැකි නම්ගුවන් බසයක්වන්නටඇමීබාවකු...
උද්දික පුතා
හොද්දක හීන දකිමින් ගෙට ඇදෙනකොටඋද්දික පුතා සිහිවුණි පූරුවෙ පිනටසද්දෙට ගලවද්දි හුරතල් ඉරිගු ඇටපාන් බාගෙ හිනැහෙනවා මකෙන් පුට
උද්දික පුතුන් උන්නේ හිරු තරු එක්කඋද්දික පුතුට වැදුණයි...